یکی از مهمترین خدمات فناوری اطلاعات، ذخیره سازی اطلاعات بر اساس نوع، مدل دسترسی و اهمیت اطلاعات می باشد. با توجه به این موضوع که در تمامی استانداردهای فناوری اطلاعات و امنیت، داده های بعنوان دارایی و سرمایه تعریف می شوند و در نتیجه خوراک و محصول تمامی سیستم های اطلاعاتی را تشکیل می دهند، نگهداری و روش دسترسی به آنها در سازمان ها و شرکت هایی که به هر نحوی از این نوع خدمات استفاده می کنند حیاتی و ضروری می باشد.
ذخیره ساز عموما به دستگاهی اتلاق می شود که قابلیت ذخیره سازی حجم معینی از اطلاعات را دارا بوده و با بهره گیری از فناوری های پردازشی و انتقال اطلاعات را در اختیار کاربران یا سرویس دهنده های مختلف قرار می دهد. مبنای ذخیره سازی اطلاعات بر روی دستگاه های ذخیره سازی بسته های اطلاعاتی به نام بلاک می باشد که غالبا بر روی هارد دیسک ها یا سایر قطعات ذخیره سازی مانند CD، USB flash disk و یا سایر قطعات ذخیره می شوند. این بسته های اطلاعاتی دربرگیرنده بایت ها می باشند که حجم و تعداد آنها بر اساس مدل ذخیره سازی کنترلر یک دیسک مشخص می شود. بلاک ها نیز مانند بیت ها و بایت ها برای استفاده توسط کاربر یا سیستم عامل نیاز به ترجمه و تبدیل دارند زیرا سیستم عامل های کامپیوتری تنها قابلیت پردازش فایل و در نهایت ارسال یا نمایش آن برای کاربران را دارند. فایل های اطلاعاتی بسته های بزرگتری از اطلاعات هستند که از مجموع تعداد بسیار زیادی بلاک تشکیل شده و توسط فایل سیستم ایجاد و مدیریت می شوند. لذا ساختار شبکه های ذخیره سازی می تواند ذخیره ساز و پردازشگر فایل که دستگاهی ست دارای سیستم عامل و فایل سیستم را بصورت جداگانه و بر روی سخت افزارهای متفاوت و یا هر دو وظیفه را در قالب یک سخت افزار در اختیار داشته باشد.
